Τα πρώτα πυροβόλα όπλα κατασκευάστηκαν
το 1500 αλλά η σκοποβολή έγινε άθλημα στα τέλη του 18ου αιώνα. Από τότε
μέχρι τις μέρες μας το άθλημα έχει γίνει ένα από τα πλέον αγαπητά στον
κόσμο. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι μόνο στις ΗΠΑ υπάρχουν
περισσότεροι από 20 εκατ. σκοπευτές. Οι πρώτοι αγώνες σκοποβολής
(μπορούμε να τους πούμε και έτσι) έχουν καταγραφεί στη Γερμανία τον 13ο
και 14ο αιώνα και "φυσικά" ήταν μόνο για άνδρες. Στο ξεκίνημα υπήρχαν
μόνο τόξα και "μουσκέτα" και οι σκοπευτές αγωνίζονταν από την όρθια
θέση. Στους πρώτους αγώνες σκοποβολής οι στόχοι ήταν κορμοί δένδρων που
ήταν ζωγραφισμένοι. Την περίοδο εκείνη στις ΗΠΑ συνήθως οι αγώνες
σκοποβολής γίνονταν την Πρωτοχρονιά, την Ημέρα των Ευχαριστιών και σε
ανάλογες σημαντικές εορτές. Τα βραβεία ήταν συνήθως κομμάτια βοδινό,
γαλοπούλα ("turkey shoots"). Οι αγωνιζόμενοι συνήθως έκαναν μια βολή
από την λεγόμενη όρθια θέση και ο στόχος ήταν σε απόσταση 80-110 μ. Οι
πρώτοι αγώνες που έχουν καταγραφεί χρονολογούνται μεταξύ 1790 και 1800.
Τα τουφέκια είχαν μήκος 1,40 - 1,70 μ και η κάνη τους ήταν 110-120
εκατοστά. Η βελτίωση των όπλων και των πυρομαχικών έκανε το άθλημα πιο
ενδιαφέρον. Οι εφημερίδες της εποχής αναφέρουν ότι σε αγώνες στην Ν.
Υόρκη υπήρχαν περισσότεροι από 30.000 θεατές. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν
ότι τα έπαθλα έφταναν μέχρι και τα 25.000 δολ. Στην Ευρώπη, στις αρχές
του 19ου αιώνα στην Αγγλία η λέσχη "Όλντ Χάτς" πραγματοποίησε τους
πρώτους αγώνες σκοποβολής. Οι πρώτοι αγώνες τράπ με στόχο ζωντανά
περιστέρια έγιναν στις ΗΠΑ το 1825.
Ο πρώτος επίσημος αγώνας έγινε στο Οχάιο, έξη χρόνια αργότερα. Οι Αμερικανοί σύντομα βρήκαν καλύτερους στόχους: αντί για περιστέρια άρχισαν να χρησιμοποιούν γυάλινες μπάλες στις οποίες είχαν κολλήσει φτερά. Την περίοδο εκείνη στις ΗΠΑ οι κορυφαίοι σκοπευτές στο τράπ ήταν οι ʼνταμ Μπόγκαρντους, Ίρα Πείν και ʼννι Όκλει. Σε έναν αγώνα ο Μπόγκαρντους έσπασε 5.681 γυάλινες μπάλες πριν αστοχήσει (!) και η Όκλει πέτυχε 4.722/5000 (!). Γύρω στο 1860 τα περιστέρια που χρησιμοποιούντο για στόχος (με κυνηγητικό όπλο) αντικαταστάθηκαν με πήλινους στόχους που πετούσαν ειδικά μηχανήματα (καταπέλτες). Όταν ο Χένρυ Κόλτ κατασκεύασε το πρώτο περίστροφο, δόθηκε ιδιαίτερη ώθηση στο άθλημα. Το 1860 καταγράφεται ο πρώτος αγώνας σκοποβολής ανάμεσα σε δυο άνδρες οι οποίοι πυροβολούν πιάτα (διαμέτρου 27εκατ) από απόσταση 30 μ. Ο νικητής έσπασε τα 11 από τα 15. Το 1865 ο Μπίλ Κόντυ, πιο γνωστός σαν Μπούφαλο Μπιλ διοργάνωνε αγώνες επίδειξης με πιστόλια, και με τον τρόπο αυτό προωθούσε το άθλημα της σκοποβολής σε ολόκληρες τις ΗΠΑ.
Μεταξύ 1910 και 1915 το σκήτ οριοθετήθηκε σαν το άθλημα εκείνο που προσομοιάζει με το κυνήγι. Τότε οι σκοπευτές πυροβολούσαν "around the clock" και πραγματοποιούσαν έναν πλήρη κύκλο. Στη συνέχεια οι βατήρες των σκοπευτών μπήκαν σε ημικυκλική τροχιά και οι πήλινοι στόχοι έβγαιναν από ένα υψηλό και ένα χαμηλό πύργο. Η σκοποβολή μπήκε στο Ολυμπιακό πρόγραμμα το 1896 (Αθήνα) και οι γυναίκες έκαναν την εμφάνιση τους το 1984. Στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες έγιναν 9 αγωνίσματα και μετείχαν αθλητές από δέκα χώρες (το 2004 μετείχαν 140 χώρες). Το 1907 ιδρύθηκε η διεθνής ομοσπονδία σκοποβολής και το 1988 μετονομάστηκε σε Διεθνή Ομοσπονδία Σκοπευτικών Αθλημάτων (ISSF). Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1900 χρησιμοποιήθηκαν σαν κινούμενοι στόχοι περιστέρια, κάτι που κρίθηκε ότι είναι εκτός αθλητικής δεοντολογίας και από τότε αντικαταστάθηκαν από τους πήλινους δίσκους. Το 1968 στους Ολυμπιακούς του Μεξικού επετράπη για πρώτη φορά η συμμετοχή γυναικών (στις ανδρικές ομάδες). Τα λιγότερα αγωνίσματα σκοποβολής σε Ολυμπιακούς, μόλις δυο, έγιναν το 1932 στο Λος Άντζελες και τα περισσότερα, εικοσιένα το 1928 στο Άμστερνταμ. Το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα πραγματοποιήθηκε το 1897 στη Λυών (Γαλλία) Ο τοπικός σκοπευτικός όμιλος πραγματοποίησε αγώνα 300 μ για τον εορτασμό των 25 ετών από την ίδρυση του. Οι γυναίκες εμφανίστηκαν στα παγκόσμια πρωταθλήματα το 1958. Το ασημένιο μετάλλιο της Μάργκαρετ Μούρντοκ στο Μόντρεαλ (1976) στην καραμπίνα 0.22 τριών στάσεων, ήταν ουσιαστικά η καθιέρωση της γυναικείας σκοποβολής σε Ολυμπιακούς. Τότε το αγώνισμα ήταν ανοικτό (open) και μετείχαν άνδρες και γυναίκες με κοινή κατάταξη. Η επιτυχία αυτή της Μούρντοκ άνοιξε το δρόμο για την καθιέρωση τριών ξεχωριστών κατηγοριών γυναικών στο πρόγραμμα τηςε σκοποβολής των Ολυμπιακών Αγώνων του Λος ʼντζελες (1984). Με την εκπληκτική της επίδοση στο αεροβόλο τουφέκι το 1984 η Αμερικανίδα Πατ Σπούργκιν έγινε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς.
Ο πρώτος επίσημος αγώνας έγινε στο Οχάιο, έξη χρόνια αργότερα. Οι Αμερικανοί σύντομα βρήκαν καλύτερους στόχους: αντί για περιστέρια άρχισαν να χρησιμοποιούν γυάλινες μπάλες στις οποίες είχαν κολλήσει φτερά. Την περίοδο εκείνη στις ΗΠΑ οι κορυφαίοι σκοπευτές στο τράπ ήταν οι ʼνταμ Μπόγκαρντους, Ίρα Πείν και ʼννι Όκλει. Σε έναν αγώνα ο Μπόγκαρντους έσπασε 5.681 γυάλινες μπάλες πριν αστοχήσει (!) και η Όκλει πέτυχε 4.722/5000 (!). Γύρω στο 1860 τα περιστέρια που χρησιμοποιούντο για στόχος (με κυνηγητικό όπλο) αντικαταστάθηκαν με πήλινους στόχους που πετούσαν ειδικά μηχανήματα (καταπέλτες). Όταν ο Χένρυ Κόλτ κατασκεύασε το πρώτο περίστροφο, δόθηκε ιδιαίτερη ώθηση στο άθλημα. Το 1860 καταγράφεται ο πρώτος αγώνας σκοποβολής ανάμεσα σε δυο άνδρες οι οποίοι πυροβολούν πιάτα (διαμέτρου 27εκατ) από απόσταση 30 μ. Ο νικητής έσπασε τα 11 από τα 15. Το 1865 ο Μπίλ Κόντυ, πιο γνωστός σαν Μπούφαλο Μπιλ διοργάνωνε αγώνες επίδειξης με πιστόλια, και με τον τρόπο αυτό προωθούσε το άθλημα της σκοποβολής σε ολόκληρες τις ΗΠΑ.
Μεταξύ 1910 και 1915 το σκήτ οριοθετήθηκε σαν το άθλημα εκείνο που προσομοιάζει με το κυνήγι. Τότε οι σκοπευτές πυροβολούσαν "around the clock" και πραγματοποιούσαν έναν πλήρη κύκλο. Στη συνέχεια οι βατήρες των σκοπευτών μπήκαν σε ημικυκλική τροχιά και οι πήλινοι στόχοι έβγαιναν από ένα υψηλό και ένα χαμηλό πύργο. Η σκοποβολή μπήκε στο Ολυμπιακό πρόγραμμα το 1896 (Αθήνα) και οι γυναίκες έκαναν την εμφάνιση τους το 1984. Στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες έγιναν 9 αγωνίσματα και μετείχαν αθλητές από δέκα χώρες (το 2004 μετείχαν 140 χώρες). Το 1907 ιδρύθηκε η διεθνής ομοσπονδία σκοποβολής και το 1988 μετονομάστηκε σε Διεθνή Ομοσπονδία Σκοπευτικών Αθλημάτων (ISSF). Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1900 χρησιμοποιήθηκαν σαν κινούμενοι στόχοι περιστέρια, κάτι που κρίθηκε ότι είναι εκτός αθλητικής δεοντολογίας και από τότε αντικαταστάθηκαν από τους πήλινους δίσκους. Το 1968 στους Ολυμπιακούς του Μεξικού επετράπη για πρώτη φορά η συμμετοχή γυναικών (στις ανδρικές ομάδες). Τα λιγότερα αγωνίσματα σκοποβολής σε Ολυμπιακούς, μόλις δυο, έγιναν το 1932 στο Λος Άντζελες και τα περισσότερα, εικοσιένα το 1928 στο Άμστερνταμ. Το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα πραγματοποιήθηκε το 1897 στη Λυών (Γαλλία) Ο τοπικός σκοπευτικός όμιλος πραγματοποίησε αγώνα 300 μ για τον εορτασμό των 25 ετών από την ίδρυση του. Οι γυναίκες εμφανίστηκαν στα παγκόσμια πρωταθλήματα το 1958. Το ασημένιο μετάλλιο της Μάργκαρετ Μούρντοκ στο Μόντρεαλ (1976) στην καραμπίνα 0.22 τριών στάσεων, ήταν ουσιαστικά η καθιέρωση της γυναικείας σκοποβολής σε Ολυμπιακούς. Τότε το αγώνισμα ήταν ανοικτό (open) και μετείχαν άνδρες και γυναίκες με κοινή κατάταξη. Η επιτυχία αυτή της Μούρντοκ άνοιξε το δρόμο για την καθιέρωση τριών ξεχωριστών κατηγοριών γυναικών στο πρόγραμμα τηςε σκοποβολής των Ολυμπιακών Αγώνων του Λος ʼντζελες (1984). Με την εκπληκτική της επίδοση στο αεροβόλο τουφέκι το 1984 η Αμερικανίδα Πατ Σπούργκιν έγινε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου